Εργαλεία Γευσιγνωσίας
Τι είναι η γευσιγνωσία;
Γευσιγνωσία, όπως λέει και η ίδια η λέξη είναι μια διαδικασία στην οποία συμμετέχει η γεύση και η γνώση. Μέσω αυτής της διαδικασίας αξιολογούμε μια τροφή μέσω της οσμής, της γεύσης, του χρώματος, και της συνοχής της. Η γευσιγνωσία από το 2007 καθιερώθηκε ως εξέχων άθλημα από τον Διεθνή Οργανισμό Αθλητισμού.
Βασικά μέσα της γευσιγνωσίας
Αρχικά για να ξεκινήσουμε την διαδικασία πρέπει να βρισκόμαστε σε ένα χώρο χωρίς δυσάρεστες οσμές και φως ημέρας. Χρειαζόμαστε επίσης ένα κολονάτο ποτήρι και μια άσπρη επιφάνεια. Πολύ σημαντική συμβουλή: το ποτήρι μας το κρατάμε πάντοτε από την “κολώνα” του ποτηριού. Αυτό γίνεται κυρίως για να μην επηρεάσουμε με τη θερμοκρασία του σώματός μας, τη θερμοκρασία του κρασιού που βρίσκεται στο ποτήρι.
Όψη
Το πρώτο στοιχείο είναι η καθαρότητά κρασιού. Αν είναι καθαρό ή αν υπάρχει κάτι που δημιουργεί κάποια θολότητα. Επόμενο βήμα είναι να διακρίνουμε την απόχρωση του κρασιού. Τα βασικά χρώματα είναι: λευκό, ροζέ και ερυθρό. Όροι όπως οι ανταύγειες ή ο μηνίσκος είναι πολύ συνηθισμένοι κατά την διαδικασία αυτή. Εκφράσεις που μπορεί να ακούτε πολύ συχνά κατά την περιγραφή ενός κρασιού υποδηλώνουν και κάποιο χαρακτηριστικό του. Τέτοιες είναι: το λαμπερό πορφυρό χρώμα που υποδηλώνει τη νεότητά του κρασιού, οι κεραμιδί αποχρώσεις που δείχνουν την παλαίωση του. Αντίστοιχα για το λευκό κρασί: Οι λεμονοπράσινες ανταύγειες φανερώνουν ένα φρέσκο κρασί, ενώ το χρυσό σημαίνει ότι έχει ωριμάσει σε δρύινο βαρέλι, ή ότι έχει παλαιώσει αρκετά.
Όσφρηση
Τοποθετούμε τη μύτη μας ελαφρά μέσα στο ποτήρι και μυρίζουμε όσο μπορούμε για λίγα δευτερόλεπτα. Το πρώτο που θα εξετάσουμε είναι αν μας έρχεται κάποια άσχημη μυρωδιά. Εφόσον όλα είναι σωστά συνεχίζουμε στην δεύτερη κίνησή μας η οποία είναι να στροβιλίσουμε ελαφρά το κρασί μας μέσα στο ποτήρι για λίγα δευτερόλεπτα. Η διαδικασία αυτή είναι σημαντική, καθώς επιτρέπει στο οξυγόνο να εισέλθει όσο περισσότερο γίνεται στο κρασί. Το οξυγόνο φέρνει τα αρώματα στην επιφάνεια και έτσι είναι πιο εύκολο να τα αναγνωρίσουμε. Ανάλογα με την ένταση του αρώματος τα χωρίζουμε σε χαμηλής, μέτριας ή έντονης έντασης. Σαν τελευταία κίνηση πρέπει να απαριθμήσουμε τα αρώματα που εντοπίσαμε στο κρασί.
Γεύση
Δοκιμάζουμε λίγο από το κρασί μας προσπαθώντας ταυτόχρονα να εισπνεύσουμε λίγο αέρα. Έτσι θα καταλάβουμε πιο εύκολα αρώματα στο στόμα μας. Μετά προσπαθούμε να γυρίσουμε το κρασί σε όλο μας στο στόμα. Έτσι αρχίζουμε σιγά σιγά να διακρίνουμε τα παρακάτω χαρακτηριστικά και να τα καταγράψουμε ανάλογα με την βαθμίδα που τους αντιστοιχεί.
* Γλυκύτητα: Πόσο γλυκό είναι δηλαδή ένα κρασί. Σε αυτήν την διαδικασία μας βοηθά ιδιαίτερα το μπροστινό άκρο της γλώσσας μας.
* Οξύτητα: Την καταλαβαίνουμε από την έκκριση σάλιου στο στόμα μας και μας αφήνει μια αίσθηση δροσιάς.
* Ταννίνες: Προσφέρουν μια αίσθηση στυφάδας που προέρχεται συνήθως από τον φλοιό των κόκκινων σταφυλιών , τα κουκούτσια ή το βαρέλι.
* Αλκοόλ: Πόσο έντονη είναι αίσθηση του αλκοόλ στο στόμα μας. Διακρίνεται σε: απαλή, θερμή ή επιθετική ανάλογα με τον συνδυασμό του κρασιού μας με άλλους γευστικούς παράγοντες.
* Σώμα: Η γενική εντύπωση που αφήνει ένα κρασί στο στόμα μας.
* Επίγευση: Έχει να κάνει με τον χρόνο που διαρκεί η γεύση που μας αφήνει ένα κρασί ακόμα και μετά την πόση του. Διακρίνεται σε: μικρή, μέτρια και μακρά επίγευση.
Τώρα είμαστε σε θέση να βγάλουμε ένα ασφαλές συμπέρασμα για την γευσιγνωσία μας.
Μπορείτε να κατεβάσουμε το παρακάτω αρχείο .pdf που περιέχει τα διαγράμματα γευσιγνωσίας αλλά και τις οδηγίες για τη συμπλήρωσή τους.
